Een Deba is een Japans keukenmes en heeft kenmerkende eigenschappen zoals een dikke rug en dat het eenzijdig geslepen is. Het wordt voornamelijk gebruikt voor het fileren en ontschubben van vis. Dit mes heeft deze eigenschappen NIET, ik heb alleen het model overgenomen op vraag van de klant.

Aangezien het mes nogal breed is, heb ik gebruik moeten maken van het breedste stuk staal dat ik had liggen: 1.5634 staal. Het lemmet is vervolgens relatief dun voor zijn breedte waardoor de kans op buigen tijdens het harden vergroot. Daarom heb ik twee stappen omgewisseld: het schuren van de snijrand en het hardingsproces. Normaal gezien vorm je eerst het mes tot zijn eindvorm, inclusief de snijrand, om het vervolgens te harden. Ik heb het mes dus eerst gehard en daarna de snijrand in het mes geschuurd omdat het lemmet tijdens het harden dan nog dikker is en dus minder kans heeft op buigen. Bij het schuren van de snijrand met de bandschuurmachine is het dan wel heel belangrijk om het lemmet niet te warm te laten worden door het elke keer af te koelen in water. Anders verpest je de hardheid van het mes.

Messing als stootplaat en een zwarte spacer vormen de overgang naar het handvat. Ik had het hout een tijdje geleden gekocht op een messenbeurs, maar ik had geen idee welke soort het was. Na wat rondvragen en opzoekwerk vond ik het: letterhout of ‘snakewood’. Het hout heeft een fijne nerf en is hard en zwaar, maar toch makkelijk te bewerken. Het heeft zijn naam te danken aan zijn prachtige tekening die aan een slangenhuid doet denken. Het hout wordt onder meer gebruikt voor fijn meubelwerk, heften van messen, wandelstokken en muziekinstrumenten.